ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΨΑΡΟΦΑΓΩΝ

Μπορούμε να βασίσουμε την διατροφή μας αποκλειστικά στα θαλασσινά ; Αυτό θα μας έκανε τελείως ανεξάρτητους απο τις βροχοπτώσεις .

Βλέπε : http://laloslal.t35.com/sea-eat.html

Έξυπνο και αρκετά σωστό μεν αλλά νομίζω ότι τέτοιου είδους λύσεις δεν σώζουν την κατάσταση....οι βροχοπτώσεις υπαρχουν για τους εμβιους οργανισμούς της γης, και οι αυτοί υπάρχουν εξαιτίας των βροχοπτώσεων....είναι μια αλυσίδα...θεωρώ ότι το να αλλάξουμε την αλυσίδα κατά οποιονδήποτε τρόπο πέραν του φυσιολογικού θέλοντας να σώσουμε την οποιαδήποτε κατάσταση θα οδηγήσει σε αντίθετα αποτελέσματα...

Εννοώ οτι αντί να στερούμε το βρόχινο νερό απο τα χερσαία οικοσυστήματα , να αφήσουμε το γλυκό νερό της στεριάς απείραχτο και να στραφούμε αποκλειστικά στη θάλασσα . Έτσι η στεριά θα ξαναποκτήσειι όλο τον πλούτο ζωής που είχε παλαιά .
Αντί να καλλιεργούμε την στεριά θα καλλιεργούμε την θάλασσα . Η σοδειά μας δεν θα κινδυνεύει απο ξηρασία και πλημμύρες . Η συγκομιδή θα διαρκεί όλο τον χρόνο και όχι μια συγκεκριμένη εποχή . Ο εξοπλισμός που απαιτείται είναι πιο "συγκεντρωμένος" και απλός . Δεν χρειάζονται χιλιάδες τρακτέρ , άροτρα , δισκοσβάρνες , φρέζες , ισοπεδωτικά λέΙζερ , λιπασματοδιανομείς , σπαρικά , ψεκαστικά , φυτοφάρμακα .

Πολλά μπορούμε να κάνουμε εμείς οι άνθρωποι αν θέλουμε, το κακό είναι ότι δεν θέλουμε...
έχουμε εφεύρει απίστευτα πράγματα αλλά για χάρη κερδοσκοπίας δεν τα χρησιμοποιούμε και προτιμάμαι την παλιά συνήθεια..
Είναι κρίμα γιατί εμείς είμαστε οι ξένοι σε αυτόν τον πλανήτη...εννοώ ότι εμείς είμαστε οι υπεράριθμοι που έχουμε τροποποιήσει τα πάντα ώστε να μας χωράει αυτός ο πλανήτης και πάλι ενώ έχουμε βρει λύσεις για αρμονική συμβίωση με τους υπόλοιπους οργανισμούς δεν τις χρησιμοποιούμε...

Σίγουρα το ανθρώπινο γένος θα μπορούσε να έπαιρνε από τη θάλασσα όλα τα απαραίτητα διατροφικά συστατικά και να μην χρειάζονταν η περαιτέρω εκμετάλλευση των αποθεμάτων της στεριάς. Βέβαια αυτό προυποθέτει την δημιουργία εκτεταμένων ιχθυοκαλλιεργειών και σχετικής νομοθεσίας η οποία δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή. Ισως μια εκτεταμένη νομοθεσία σχετικά με την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος και πόρων να δημιουργούσε προβλήματα σε κύριους τομείς της οικονομίας, στον τουρισμό, ναυτιλία, θαλάσσια εξόρυξη και άλλους τομείς οπότε να παρουσιάζονταν άλλα θέματα προς επίλυση. Πιστεύω ότι το πρόβλημα της υπερεκμετάλλευσης των διατροφικών πόρων έχει να κάνει με τη κακή και λάθος διαχείριση, κάποιοι έχουν πλεόνασμα αγαθών και κάποιοι όχι, είναι σε όλους μας γνωστές περιπτώσεις όπου το εμπόρευμα - τροφή πετάχτηκε σε χωματερές προκειμένου να μην χάσει την εμπορική αξία του ή ζητείται μια υπερβολική τιμή για κάτι που στην πραγματικότητα έχει χαμηλότερη αξία. Η άποψη μου είναι ότι μπορούμε να συνεχίσουμε να εκμεταλλευόμαστε τους διατροφικούς πόρους θάλασσας και στεριάς όμως χρειάζονται άλλες πολιτικές που να μην έχουν ως κριτήριο αποκλειστικά το χρηματικό κέρδος αλλά την ικανοποίηση των αναγκών σε τροφή του πληθυσμού. Βέβαια το πλεόνασμα σε τροφή ιδιαίτερα σε χώρες όπως πχ. οι Αφρικανικές θα οδηγούσε σε υπερπληθυσμό οπότε το πρόβλημα εξεύρεσης διατροφικών πόρων πάλι θα αμβλύνονταν.

και φυσικα μπορουμε θεληση να υπαρχει....